PUCUK DICINTA ULAM TIBA





Api sai dipacawa kadang-kadang pandai jadi kenyataan.
Pagi sina tan akas, ombay, mama Sip, bik Munah, mang Usup, rik pak lobu Asan ... sanga rombongan ompai busiap haga nuju huma.

Rencana tian haga anggotas hadot pari kok mula-i nguning jaksan mengantisipasi kontu marik jomoh pagi sawai ratong banjir.

Segalo pakakas kok ticakak dunggak biduk. Kan, gula kopi, pinggan, rukuk ... taka bantal-sulan munih diusung.

Anying kabonoran gulaina mih sayur asom rik iwak hasin bgawoh. Mula mama Sip rik mang Usup pocak kimbang amborcut pudakna.

"Semangat... ayo semangat !, bakna munih pa umbau iwak hasin laju ga andongus", cak bik Munah di mang Usup ... adikna sai bungsu.

Mang Usup rik mama Sip ... tan rua sina tukang ngalapahko biduk balag. Kadang tan rua pusimbang ... wat sai busuhar, sai-na lagi nobongko biduk.

Jadi bakdu ga ngaluah tenaga, cocokna mon tan rua sina tijuki mongan bangik. Anying haga sunipa lagi... sai uwat mih iwak hasin.

"Saro-saro ku todos... asak hatiku honing !"... cak mang Usup nyimbat umungan tan bik Munah.

Pak Lobu Asan ngahibur rua sanak ngura sina : ... "kalau-kalau ontini kita mangsa gulai bangik ngahombul jak lom uwai ... hahaha !", cakna dalih maha narkakau.

Losai bu du'o sangrobok, akas Aji laju ngajak berangkat. Uwai kala sina kimbang limpar tungguk birbir tobing. Suhar tijang kok tikuruk roklom di uwai, sai mak kona basoh mih sahasta.

Bakdu kok tibiaso ngalapahko biduk, mang Usup rik mama Sip dikeadaan sina mih anjukmak bgawoh. "Hayooo kojut ... om !" cak mama Sip di mang Usup.

Biduk sina meluncur gancang, ompai tongah jam tian kok jawoh ninggalko pangkalan.

Tan bibik ngucah-kucah ngumbani uwai sai tampias kuruk. Tan akas ladas ngalopus-kalopus ngudut rik Pak lobu Asan.

Mak uni jaksan ombai noriko bik Munah... "aey nah... nah !, ... liak pai api yona sai pocak ngahombul jak lom uwai ?"

"Dipa... apiya mak ?" cak bik Munah dalih ngaliak guk haluan biduk.
Andongi tan ombai rik bik Munah pocak serius ho... sikam kaunyin laju miyot ngaliak guk haluan biduk.

"aey... Bisaaa, ... Bisaaa !!, adoyyo haguk kabolah udo nyusuk di carukcuk !" cak pak Lobu Asan dalih ngumbanko puntung rukukna.

Mang Usup rik mama Sip ngarahko biduk haguk topi. Pandai-pandai... "calotuuumb !", mama Sip bukacambor mona disusul pak Lobu Asan dalih ngotong uncuk tali biduk.

Bokahna sanga bungkal Bisa (Kijang) pandok tilomos. Halokna bisa sina nyumborang jak pulan haga guk patiuhan, anying ya mak pandai cakak tobing bakdu uwai sikor balag. Jadi bakdu kok kalosuan, Bisa sina pandok tilomos. Cak kita "hinalokna" basa mih ti-amanko bgawoh. Bisa balag anjuk kambing sija rajoki, lumayan paranti tawok mongan di huma.

Galah Bisa sina kok didakok mama Sip, ... pak Lobu Asan laju ngarukko tali biduk munih. Radu sina tan rua bubasoh-basoh cakak biduk muloh.

Bisa sina holau nihan tungkahna.... ya mula'i muntala-puntala, nyak kuatir ya laju tanggolom... mula laju ku jukko parang tojang sai ompai kuasah jona pagi. "Lajuda sambolih !" cak tan Akas di pak Lobu Asan.

Tan ombai rik bik Munah bolai suka hatina. ".... hehehe Sup !, sangrobok lagi kuti kutasakko gulai bangik !", cak bik Munah di mang Usup sai sikor ambasuh pungu.

Losai nyambolih, biduk sikam lapah muloh. Bisa sai kok mati sina ti-irit diburi biduk. Kanahan warna uwai jadi siau bak rah Bisa sai lokok ngucur-kucur luah. Lom hatiku mudah-mudahan biduk sikam mak ditutul buha.
Mak uni biduk sikam tungguk di huma. Kaunyin sikam cakak pangkalan, sagalo usungan ti-undahko. Akas kok mona cakak dunggak sapu-sapu, kuro-kuro sai tigantung dirawang ompai dibukakna.

Rombongan anggotas kaunyin seolah kok noduh bahasa di pagi sina bakal sibuk bugawian.

Bik Munah kok ambalag apuy, mpai haga manjin uwai. Tan ombay ngundahi siya buku rik humbu-humbuan.

Mama Sip rik pak Lobu Asan sibuk ngandun-andun bisa, diusung tian guk bah sapu.
Mang Usup kok ngundahi suluh. Diusungna sanga batang sai kimbang balag paranti ngahona'i Bisa.

Jadi... bik Munah rik ombay bagian tukang tasak. Mang Usup, mama Sip rik pak lobu Asan bagian nyayak Bisa. Tan Akas ngaliak-liak Bisa sai sikor dibawaki sangrobok, radu sina beliau ngajak sikandua lapah dipematang ngahatiko pari sai siap panen.

"Kudo lamon kaunyin-na ja kas ?" cak-ku nanyako pari sai bakal tigotas.

"Lumayan... lumayan, kira-kira kita bakal mongsa saratus kaling biyas, rua ngapuluh kaling kotan !" cak tan akas dalih nyuwah rukuk-na.

Sikam rua ngulilingi huma sangrobok, jaksan buligut haguk sapu-sapu muloh.

Daging Bisa kok losai dicap-cap tan mama Sip, kari ambasuhna lagi. Mang Usup lokok sibuk ngumbani kuturan lom isau. Pak Lobu Asan ladas nyoluk utok lom hulu Bisa sina.

Tan ombay andudu jak unggak sapu : "ajayya oy ... mon ga ngopi kok tisadio !"
Pak Lobu Asan ngatot isau Bisa sina haguk pangkalan, laju dirondomna dilom uwai makai karanjang. Maksudna mae sisa-sisa kuturan pandai borsih nihan. Radu ambasuh pungu, ya laju miyot nginum kopi jama-jama.

Walhasil kok sekitar jam 10 pagi, urusan anggotas ompay pandai timula'i.
Sai anggotas sikam porda bakas kaunyin. Kok uni mak miyot anggotas, punguku rasa pongong. Pacat rik lintah alang lamon-na, uwat rua-tolu ngabungkal kuruk lom calanaku. Tapi ladas hadot dalih ngobrol, dalih ngudut.... anggotas jalan trus. Lamon pari sai tikumpul .... kok tilumbuk.

Tan ombai rik bik Munah sibuk nasak daging bisa. Mak pandai nulung anggotas hadot daging bisa harus gancang titasakko, amon mak ya pandai busuk.

Paha rik hulu bisa sina kok disawikko dunggak garang, tihasoki mae ngoluh.
Dihari sina ombay rik bik Munah angguwai opor rik rondang paranti tawok mongan.

Mang Usup rik sikandua ompai ambabai pari sanga karung balag, dibatokko dibah sapu. Ngongip-ongip hongas mang Usup dipa kahawosan munih. Ya laju haguk pawon kilu wai nginum.

"aei Sup... rasaiko pai kuwah opor sa, api kok sikor holau mak rasana ?" cak ombai dalih ngonjukko sanga sinduk kuwah.

"hmmm... sodop mak, sikor holau.... bangik, ... bangik !" cak mang Usup dalih kilu lagi sanga sinduk.

"aeh... kok botoh nihan pocakna nikuja !, lajuda ajak kaunyinna mongan... masakan kok siap !"

Sikandua nyusul akas rik pak lobu Asan, kucawako mon makan siang kok pandai dimulai, .... "ombai nyawako mulangda pai mongan kas !".

"nah payu... radu buhur ontini kita lajuko muloh !" cak akas di pak lobu Asan.
Tongah harani sina sikam mongan jama-jama. Barangkali sibangik-bangikna mongan sai dialami.
Mongan biyas tahun, gulai opor rik rondang daging Bisa. Bisa mangsa ngahalu. Tukang tasakna munih ahli... alang sodopna tasakan tan ombay rik bik Munah... patut tiacungi jempol.

Nyak tipaingok cawa pak lobu Asan jona pagi : ... mudah-mudahan ontini mangsa gulai bangik ngahombul jak lom uwai. Bokahna menjadi kenyataan.

Bisa ngahalu jak lom uwai kok titasak jadi gulai tawok mongan dihuma.... sikam ganta makan besar.
"Pucuk dicinta, ulam tiba !" cak mang Usup dalih bubuh. Alang bangik mongan, tanihiku botong nihan.

Losai mongan laju ngudut, ngobrol soal pari pamangsan. Di hari sina mongsa pari sekitar 10 karung.

Losai mongan kona angin sepoi-sepoi dunggak sapu dihuma, nyak laju tisilop.
Basa nginongan... sayup-sayup kadongian suara beduk buhur. Tian kaunyin mula'i rogoh pangkalan haga ngakuk binyulu.

Sikandua lokok mojong dunggak sapu, pandai-pandai tan akas andudu :
"san.... asan !, liyak pai isau dilom kranjang muna... uwat sai ngaykay-na".

Sikandua miyot modok pangkalan, uwat rua buha sirobut isau sai dirondomko pak lobu Asan jona pagi. Keranjang sina ditarik-tarik buha, ... isina isau bisa bola tiluah laju dikanik buha sina.

"Aey... haga kukawil ontini kutina !" cak pak lobu Asan pocak butong.

Komentar

Postingan Populer